فیشینگ (Phishing) نوعی حمله سایبری است که در آن کلاهبرداران با استفاده از روش‌های فریبنده، اطلاعات حساس افراد مانند نام کاربری، رمز عبور و سایر داده‌های مهم را به سرقت می‌برند. در این نوع حمله، از ابزارهایی نظیر ایمیل، تماس تلفنی یا پیام‌های متنی جعلی برای فریب کاربران استفاده می‌شود تا آن‌ها به طور ناخواسته اطلاعات شخصی خود را در اختیار کلاهبرداران قرار دهند.
هکرها از این اطلاعات برای دسترسی غیرمجاز به حساب‌های بانکی بهره می‌برند که اغلب به ضررهای مالی قابل‌توجهی منجر می‌شود. با‌توجه‌به افزایش روزافزون استفاده از فناوری در زندگی امروزی، فیشینگ به یکی از چالش‌های جدی در حوزه امنیت سایبری تبدیل شده است. به همین دلیل در این مقاله قصد داریم به بررسی مفهوم فیشینگ، انواع روش‌ها و راهکارهای پیشگیری از قربانی شدن در برابر این حملات بپردازیم.
فیشینگ چیست؟
فیشینگ از خطرناک‌ترین روش‌های کلاهبرداری در فضای سایبری است که در آن مجرمان از طریق ترفندهای مختلف فریبنده، اطلاعات کاربران را سرقت می‌کنند. این اطلاعات می‌تواند شامل رمزهای عبور، اطلاعات کارت‌های اعتباری، جزئیات حساب‌های بانکی و حتی کلمات بازیابی کیف پول‌های ارز دیجیتال باشد. هدف نهایی این حملات، دسترسی به دارایی‌های مالی یا دیجیتال و سرقت سرمایه افراد است.
بیشتر بخوانید: کیف پول سرد چیست؟ بررسی بهترین Cold Wallet ها
در این روش کلاهبرداری مهاجمان به‌عنوان نهادهای معتبر ظاهر می‌شوند تا با اقدامات خاص کاربران را گمراه کنند و دارایی‌های آن‌ها را به سرقت ببرند. این اقدامات اغلب شامل کلیک‌کردن روی لینک وبسایتهای جعلی، دانلود و نصب فایل‌های مخرب و ارائه اطلاعات خصوصی مانند شماره‌حساب بانکی یا اطلاعات کارت اعتباری است.
از اواسط دهه ۱۹۹۰، اصطلاح فیشینگ برای شناسایی هکر‌هایی که از ایمیل‌های جعلی برای جستجوی اطلاعات کاربران ناآگاه استفاده می‌کنند، استفاده شد. امروزه حملات فیشینگ پیچیده‌تر شده‌اند و انواع مختلفی از این حملات آنلاین با روش‌های متفاوتی در تلاش برای دسترسی به اطلاعات خصوصی و سرقت دارایی‌های کاربران هستند.
این حملات اغلب منابع قابل‌اعتماد مانند ایمیل‌های رسمی یا وبسایتهای معتبر را جعل می‌کنند و کاربران را فریب دهند تا اطلاعات خود را در اختیار هکرها قرار دهند یا روی لینک‌های مخرب کلیک کنند. برای مثال، ممکن است پیامکی به شما ارسال شود که به نظر می‌آید از سوی بانک ارسال شده است و از شما می‌خواهد برای تأیید حساب خود روی یک لینک خاص کلیک کنید. اما در واقع این لینک یک سایت جعلی است که اطلاعات شما را سرقت می‌کند.
بیشتر بخوانید: کلاهبرداری کریپتو جکینگ چیست؟ + بررسی نحوه انجام کریپتوجکینگ
فرایند فیشینگ چگونه انجام می‌شود؟
مجرمان سایبری معمولاً با جعل وب‌سایت‌ها، ایمیل‌ها، پیامک‌ها یا حتی تماس‌های تلفنی، خود را به‌عنوان یک منبع معتبر معرفی می‌کنند. آن‌ها از تکنیک‌های مهندسی اجتماعی استفاده می‌کنند تا اعتماد قربانیانی که مشغول ترید هستند را به خود جلب کنند. در مرحله اول، هکرها یک بستر جعلی به‌ظاهر قابل‌اعتماد مانند وب‌سایت یا ایمیل ایجاد می‌کنند.
سپس پیام جعلی را به کاربران ارسال کرده و با دستکاری روانی و تکنیک‌های روانشناسی آن‌ها را ترغیب می‌کنند که بدون تفکر اقدام کنند. به‌عنوان‌مثال، ممکن است یک ایمیل با عنوان “هشدار امنیتی” دریافت کنید که ادعا می‌کند حساب بانکی شما در خطر است و باید سریعاً رمز عبور خود را تغییر دهید. یا شاید یک پیامک درباره برنده‌شدن در یک قرعه‌کشی بزرگ به شما ارسال شود که برای دریافت جایزه، باید اطلاعات کارت اعتباری خود را وارد کنید.
اگرچه اهداف مهاجمان سایبری متفاوت است، اما هدف کلی آن‌ها سرقت اطلاعات شخصی قربانیان است. کاربرانی که فریب خواسته‌های مهاجمان سایبری را می‌خورند، معمولاً لینک‌ها و پیام‌های مخرب را به‌دقت بررسی نمی‌کنند و به همین دلیل است که در دام فیشینگ می‌افتند. چرا که تمامی این روش‌ها هدفمند هستند و اغلب با عنوان پیامی از یک شرکت یا سازمان معتبر ارسال می‌شوند تا واقعی‌تر به نظر برسند.
تاریخچه
اولین حملات فیشینگ در دهه ۹۰ میلادی و زمانی که اینترنت از طریق خطوط تلفن (دایل‌آپ) در دسترس عموم قرار گرفت، آغاز شد. در آن زمان، هکرها خود را به‌عنوان نمایندگان شرکت‌های ارائه‌دهنده اینترنت معرفی می‌کردند و با فریب کاربران، نام کاربری و رمز عبور آن‌ها را به دست می‌آوردند. سپس از این اطلاعات برای اتصال به اینترنت استفاده کرده و هزینه‌های اینترنت آن‌ها را کاربران دیگر پرداخت می‌کردند.
یکی از معروف‌ترین حملات فیشینگ در اوایل سال ۲۰۰۰ اتفاق افتاد. در این حمله، هکرها ایمیل‌هایی با عنوان نامه عاشقانه (Love Bug) ارسال می‌کردند که حاوی یک فایل بود. وقتی کاربران فایل را باز می‌کردند، ویروسی فعال می‌شد که سیستم‌های آن‌ها را آلوده می‌کرد و به طور خودکار برای تمام مخاطبان آن‌ها نیز ارسال می‌شد. این حمله باعث تخریب گسترده داده‌ها و تصاویر شخصی شد. در‌نتیجه این حمله، هکرها توانستند از طریق دستیابی به داده‌ها و تصاویر شخصی کاربران، آن‌ها را تهدید کرده و از این طریق مبالغ زیادی دریافت کنند.
امروزه با پیشرفت تکنولوژی، روش‌های فیشینگ نیز پیچیده‌تر شده است. در دنیای دیجیتال امروزی، هکرها از تکنیک‌های پیشرفته‌تری استفاده می‌کنند که در آن حملات به طور خاص برای یک فرد یا سازمان طراحی می‌شوند. همچنین، این حملات به کمک هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی نیز در حال افزایش است که تشخیص آن‌ها را برای کاربران دشوارتر می‌کند. فیشینگ در دنیای کریپتو نیز از طریق روش‌هایی چون ساخت سایت، اپلیکیشن، ایمیل، کپی تریدینگ و … می‌تواند بسیار خطرناک باشد.
فیشینگ در دنیای ارزهای دیجیتال
فیشینگ (Phishing) یکی از رایج‌ترین روش‌های کلاهبرداری در دنیای ارزهای دیجیتال است که به دلیل غیرمتمرکز بودن این حوزه، ناشناس بودن تراکنش‌ها و غیرقابل‌بازگشت بودن آن‌ها، برای هکرها و کلاهبرداران بسیار جذاب است. در دنیای ارزهای دیجیتال، این حملات با‌هدف دستیابی به کلیدهای خصوصی یا کلمات بازیابی کیف پول‌های دیجیتال انجام می‌شود.
بیشتر بخوانید: کلید عمومی چیست؟ + بررسی کاربردهای Public Key
این کلیدها مانند کلیدهای یک گاوصندوق هستند و اگر به دست هکرها بیفتند، تمام دارایی‌های دیجیتال کاربران در عرض چند ثانیه به سرقت می‌رود. در فیشینگ ارزهای دیجیتال، هکرها به روش‌های مختلفی می‌توانند اقدام به فریب و کلاهبرداری از کاربران کنند. در ادامه روش‌های فیشینگ در دنیای کریپتو را بیان می‌کنیم.
ارسال ایمیل‌های جعلی
در این روش، کلاهبرداران ایمیل‌هایی را به‌ظاهر از طرف صرافی‌های مختلف، کیف پول‌ها یا پروژه‌های معتبر ارز دیجیتال به کاربران ارسال می‌کنند. این ایمیل‌ها اغلب پیام‌هایی مانند «حساب شما در خطر است» یا «برای تأیید هویت کلیک کنید» را شامل می‌شوند و کاربران را به وبسایتهای جعلی هدایت می‌کنند تا اطلاعات یا کلیدهای خصوصی آن‌ها را سرقت کنند.
وبسایتهای تقلبی
در این روش فیشینگ، کلاهبرداران وبسایتهای تقلبی می‌سازند که به وب‌سایت پلتفرم‌های معتبر مانند صرافی ارز دیجیتال، شباهت زیادی دارند اما آدرس URL آن‌ها متفاوت است. در‌نتیجه، کاربران با ورود به این سایت‌ها و وارد‌کردن اطلاعات خود، دارایی‌هایشان را از دست می‌دهند.
سیگنال‌های جعلی
یک روش فیشینگ دیگر در دنیای کریپتو، ارائه سیگنال ارز دیجیتال جعلی به‌عنوان طعمه‌ای برای فریب کاربران است. به این صورت که کلاهبرداران گروه‌ها یا کانال‌هایی در تلگرام یا واتساپ راه‌اندازی می‌کنند که در آن‌ها سیگنال‌های معاملاتی تقلبی ارائه می‌دهند. سپس کاربران را به صرافی‌ها، ربات‌ها یا وبسایتهای جعلی هدایت می‌کنند و برای سرمایه‌گذاری در پروژه‌های کلاهبرداری یا وارد‌کردن اطلاعات کیف پول خود فریب می‌دهند. برای مثال، گروهی از هکرها در یک کانال، سیگنال بیت کوین ارائه می‌دهند و کاربران را به سرمایه‌گذاری در پروژه‌ای جعلی دعوت می‌کنند.
اپلیکیشن‌های جعلی
در این روش، هکرها اپلیکیشن‌های تقلبی را در فروشگاه‌های جعلی منتشر می‌کنند. کاربران بعد از نصب برنامه و وارد‌کردن اطلاعات مهم خود مانند عبارت بازیابی، در دام هکرها می‌افتند. برخی از برنامه‌های تقلبی مانند کیف پول‌های جعلی می‌توانند میلیون‌ها دلار ارز دیجیتال مانند بیت کوین، اتریوم و … را به سرقت ببرند. وقتی یک تریدر دارایی‌های خود را به آدرس کیف پول‌های جعلی ارسال می‌کند، در حقیقت به هکرها کمک می‌کند تا به‌راحتی به سرمایه‌های او دسترسی داشته باشند.
ایردراپ‌های جعلی
در این روش هکرها ادعا می‌کنند که کاربران با شرکت در یک ایردراپ و اتصال کیف پول خود به وب‌سایت مورد‌نظر، می‌توانند ارز دیجیتال دریافت کنند. این در حالی است که سایت مورد‌نظر جعلی است و با دسترسی به کیف پول و برداشت دارایی‌ها، کیف پول کاربر را خالی می‌کند.
قراردادهای هوشمند مخرب
کلاهبرداران در پلتفرم‌های غیرمتمرکز، کاربران را به قراردادهای هوشمندی هدایت می‌کنند که به‌ظاهر برای تبادل توکن هستند. اما واقعیت این است که اجازه برداشت توکن‌ها را به هکر می‌دهند.
در دنیای ارزهای دیجیتال، آگاهی از روش‌های فیشینگ، هوشیار بودن و همچنین بهره‌مندی از مهارت‌های روانشناسی ترید می‌تواند تا حد زیادی کاربران را از این روش‌های کلاهبرداری حفظ کند. چرا که هکرها اغلب از نقاط ضعف روانشناختی تریدر‌ها استفاده می‌کنند تا آن‌ها را به دام بیندازند.
انواع روش‌های فیشینگ
فیشینگ یکی از مخرب‌ترین روش‌های کلاهبرداری در فضای سایبری است که در آن مجرمان با استفاده از تکنیک‌های مختلف، اطلاعات کاربران را به سرقت می‌برند. این حملات به اشکال گوناگونی انجام می‌شوند و هر کدام از آن‌ها با هدف خاصی طراحی شده‌اند. در ادامه به بررسی برخی از رایج‌ترین روش‌های فیشینگ میپردازیم.
ایمیل
ایمیل یکی از قدیمی‌ترین روش‌های فیشینگ است که در آن کلاهبرداران با ارسال ایمیل‌های فریبنده، خود را به‌جای یک فرد یا سازمان معتبر جا می‌زنند. این ایمیل‌ها معمولاً حاوی پیام‌های اضطراری یا وسوسه‌انگیز هستند که کاربران را ترغیب می‌کنند تا روی لینک‌های ارسال‌شده کلیک کرده یا اطلاعات شخصی خود را وارد کنند.
اسپیر فیشینگ
در اسپیر فیشینگ (Spear Phishing)، کلاهبرداران به‌جای ارسال ایمیل‌های عمومی، هدف خود را به‌دقت انتخاب کرده و اطلاعات شخصی قربانی را جمع‌آوری می‌کنند. سپس با استفاده از این اطلاعات، پیام‌های کاملاً شخصی‌سازی شده به قربانی ارسال می‌کنند تا اعتماد او را جلب کرده و از این طریق به اطلاعات و داده‌های فرد دسترسی پیدا کنند.
نرمافزارهای مخرب
در این روش، کلاهبرداران از بدافزارها استفاده می‌کنند تا به سیستم قربانی دسترسی پیدا کنند. این نرم‌افزارها معمولاً در قالب برنامه‌های جذاب یا کاربردی مانند بازی‌ها، ابزارهای کاربردی یا حتی نرمافزارهای مرتبط با ارزهای دیجیتال (مانند پلتفرمی برای ارائه سیگنال‌های ارز دیجیتال مختلفی چون سیگنال فارکس ارائه می‌شوند. پس از اینکه کاربر بدافزار را نصب کرد، اطلاعات شخصی کاربر جمع‌آوری و برای هکرها ارسال می‌شود.
پیامکی
فیشینگ پیامکی (SMS Phishing یا Smishing)، یکی دیگر از روش‌های رایج کلاهبرداری سایبری است که در آن کلاهبرداران به‌جای ایمیل، از پیامک استفاده می‌کنند. این پیامک‌ها معمولاً حاوی لینک‌های مخرب یا درخواست اطلاعات شخصی هستند. برای مثال، ممکن است پیامکی دریافت کنید که ادعا می‌کند شما برنده یک جایزه بزرگ شده‌اید و برای دریافت آن باید روی لینک ارسال شده کلیک کنید.
فارمینگ
فارمینگ (Pharming)، یکی دیگر از پیشرفته‌ترین و خطرناک‌ترین روش‌های فیشینگ است. در این روش، کلاهبرداران با دستکاری سامانه نام دامنه (DNS) یا فایل‌های هاست، کاربران را به‌جای سایت اصلی، به یک صفحه دیگر هدایت می‌کنند. حتی اگر کاربر آدرس درست را وارد کند، باز هم به صفحه جعلی منتقل می‌شود و اطلاعات کاربران را در اختیار هکرها قرار می‌دهد تا از این طریق دارایی‌های آن‌ها را به سرقت ببرند.
وای‌فای
در این روش، هکرها یک شبکه وای‌فای جعلی ایجاد کرده و آن را با نام‌هایی مانند «اینترنت رایگان» یا «وای‌فای عمومی» عرضه می‌کنند. وقتی کاربران به این شبکه متصل می‌شوند، هکرها به‌راحتی می‌توانند به اطلاعات آن‌ها دسترسی داشته باشند. این روش فیشینگ در مکان‌های شلوغ مانند فرودگاه‌ها یا کافه‌ها بسیار رایج است.
صوتی (Vishing)
در روش فیشینگ صوتی، هکرها از نرمافزارهای تغییر صدا بهره می‌برند تا پیامی را به قربانیان هدف خود بفرستند. کلاهبرداران هنگام صحبت با قربانیان، از تغییر‌دهنده صدا برای پنهان‌کردن لهجه یا جنسیت خود استفاده کرده و از این طریق توجه آن‌ها را جلب می‌کنند تا اطلاعات آن‌ها را به دست آورند.
هوش مصنوعی
در فیشینگ هوش مصنوعی، از ابزارهای مولد هوش مصنوعی (AI) برای ایجاد پیام‌های فیشینگ استفاده می‌شود. این ابزارها می‌توانند ایمیل‌ها و پیام‌های متنی مناسبی تولید کنند که فاقد خطاهای املایی و ناهماهنگی‌های گرامری هستند و بسیار واقعی جلوه می‌کنند. هوش مصنوعی همچنین می‌تواند به کلاهبرداران کمک کند تا عملیات خود را در مدت‌زمان کمتری انجام دهند. به این صورت که مهاجمان می‌توانند تنها در پنج دقیقه، پیام‌های فیشینگ را ایجاد و به مخاطبان هدف ارسال کنند. با استفاده از این ابزارها، هکرها این امکان را دارند که حتی صدا و تصویر جعلی نیز بسازند و شخصیت‌های غیرواقعی ایجاد کنند.
ربات‌ها
ربات‌های فیشینگ برنامه‌های کامپیوتری هستند که این نوع حملات را خودکار می‌کنند. این ربات‌ها می‌توانند برای ارسال انبوه ایمیل‌های فیشینگ، ایجاد وبسایتهای جعلی و میزبانی این سایت‌ها روی سرورها استفاده شوند. همچنین، این ربات‌ها قادرند به طور خودکار اطلاعات ورود و سایر اطلاعات ضروری کاربران را نیز جمع‌آوری کنند.
چه حوزه‌هایی بیشتر مورد هدف فیشینگ هستند؟
هدف فیشینگ سود مالی است؛ بنابراین کلاهبرداران بیشتر صنایع و حوزه‌هایی را مورد هدف قرار می‌دهند که اطلاعات حساس و سرمایه‌های مالی در آن‌ها بیشتر باشد. حوزه‌هایی که بیشتر مورد هدف قرار می‌گیرند عبارتند از:
- فروشگاه‌های آنلاین (تجارت الکترونیک)
- شبکه‌های اجتماعی
- بانک‌ها و موسسات مالی
- سیستم‌های پرداخت
- شرکت‌های فناوری اطلاعات
- شرکت‌های مخابراتی
- شرکت‌های پستی
روش‌های شناسایی
برای محافظت از خود در برابر حملات فیشینگ، آگاهی از روش‌های شناسایی این حملات بسیار مهم است. در ادامه، نکات کلیدی و مهمی برای تشخیص این حملات آورده شده است.
- بررسی دقیق پیام‌های دریافتی: هر پیام یا ایمیلی ممکن است یک تلاش برای فیشینگ باشد. ازاینرو مهم است که تمام ایمیل‌ها و پیام‌های دریافتی خود را با دقت زیاد بررسی کنید و از منبع و صحت آن‌ها مطمئن شوید.
- بررسی آدرس فرستنده پیام: یکی از بهترین راه‌ها برای جلوگیری از فیشینگ، بررسی و تأیید آدرس فرستنده ایمیل یا پیام است. این کار باید هر بار که ایمیلی غیرمنتظره از بانک، سرویس پرداخت، فروشگاه یا حتی خدمات دولتی دریافت می‌کنید، انجام شود.
- تشخیص ایمیل و پیام‌های غیرواقعی: کاربران باید بتوانند تشخیص دهند که آیا موارد ذکر شده در پیام ارسالی عجیب به نظر می‌رسند یا نه. به‌عنوان‌مثال، اگر ایمیل حاوی پیامی با پیشنهاد بسیار عالی باشد و یا از طرف شرکتی باشد که آن را نمی‌شناسید و تاکنون خدماتی از آن دریافت نکرده‌اید، به‌احتمال زیاد در خطر حمله فیشینگ قرار دارید.
- بررسی گرامر و املای پیام دریافتی: بیشتر اوقات گرامر، املا و حتی قالب‌بندی پیام‌ها می‌توانند نشانه‌های هشداردهنده برای این نوع از حملات باشند. پیامک‌های رسمی از بانک، صرافی یا اداره مالیات معمولاً اشتباه املایی و نگارشی ندارند. این در حالی است که معمولاً در پیام‌های فیشینگ اشتباهات املایی و دستوری دیده می‌شود.
نحوه جلوگیری از فیشینگ
باوجود‌اینکه روش‌های مختلفی برای فیشینگ و دسترسی به اطلاعات شخصی و سرقت دارایی‌ها وجود دارد، اما در اکثر اوقات می‌توان از این حملات سایبری جلوگیری کرد. در ادامه به بررسی روش‌هایی برای جلوگیری از کلاهبرداری‌های فیشینگ میپردازیم:
- لینک‌ها را بادقت بررسی کنید: هر زمان که قصد دارید اطلاعات حساس خود را در یک وب‌سایت با اپلیکیشن وارد کنید، در وهله اول آدرس وب‌سایت را به‌دقت چک کنید. به جزئیات وب‌سایت توجه کنید و مطمئن شوید که از HTTPS استفاده می‌کند.
- به بنرهای تبلیغاتی اعتماد نکنید: بنرهای تبلیغاتی که در موتورهای جستجو وجود دارند می‌توانند بسیار خطرناک باشند. چرا که اغلب هکرها با پرداخت هزینه، صفحات تقلبی خود را در نتایج جستجو بالا می‌آورند.
- نرمافزارهای معتبر دانلود کنید: نرمافزارهای مورد نیاز خود را از منابع رسمی و معتبر دانلود کنید و از نصب برنامه‌های مشکوک از سایت‌های غیرمعتبر خودداری کنید.
- مرورگرها و آنتی‌ویروس‌های سیستم خود را به‌روز نگه‌دارید: به‌روزرسانی منظم مرورگرها و نصب آنتی‌ویروس‌های معتبر، از جمله اقداماتی است که می‌توانید برای جلوگیری از فیشینگ انجام دهید. مرورگرهای معروف به طور مداوم الگوریتم‌های خود را برای مقابله با این حملات بهبود می‌بخشند.
- اطلاعات شخصی خود را ارائه ندهید: هرگز رمز عبور و اطلاعات مهم خود را به شکل آنلاین در پاسخ به یک درخواست اینترنتی ارائه ندهید. هیچ موسسه مالی مانند بانک از شما نمی‌خواهد که اطلاعات خود را به صورت آنلاین تایید با وارد کنید.
بعد از حمله فیشینگ چه کار کنیم؟
اگر در دام حملات فیشینگ افتادید، نگران نباشید! با رعایت نکات پیشگیرانه‌ای که در بالا ذکر کردیم، می‌توانید به طور قابل‌توجهی از آن جلوگیری کنید. اما اگر به هر دلیلی قربانی حمله فیشینگ شدید، مراحل زیر را به‌دقت انجام دهید تا خسارات مالی را به حداقل برسانید.
۱. ریشه مشکل را شناسایی کنید.
اولین قدم در مواجهه با این نوع از حملات، درک دقیق از وضعیت اتفاق افتاده است. ازاینرو در اولین مرحله توصیه می‌شود بادقت پیام فیشینگ را بررسی کرده و هدف هکرها را کشف کنید.
۲. حمله فیشینگ را گزارش دهید.
درصورتیکه مورد حمله فیشینگ قرار گرفتید، حتماً باید حمله را به مراجع قانونی مانند پلیس فتا گزارش کنید. این اقدامات به شناسایی و دستگیری هکرها کمک کرده و از بروز مشکلات بیشتر جلوگیری می‌کند. درصورتیکه اطلاعات مالی شما به خطر افتاده باشد، اطلاع‌رسانی به بانک مورد‌نظر خود برای جلوگیری از انتقال غیرمجاز وجه نیز ضروری است.
۳. ارتباط با شرکت‌های مرتبط
اگر هکرها خود را به‌عنوان نماینده یک برند یا سازمان معتبر معرفی کرده‌اند، لازم است که با آن شرکت تماس بگیرید و موضوع را به آن‌ها اطلاع دهید. این کار می‌تواند به آن‌ها کمک کند تا اقدامات پیشگیرانه‌ای را انجام دهند و مانع از تکرار چنین حملاتی شوند.
۴. قطع ارتباط اینترنتی
به‌محض اینکه متوجه حمله فیشینگ شدید، فوراً اینترنت دستگاه خود را قطع کنید. در بسیاری از موارد، هکرها با نصب بدافزار بر روی دستگاه کاربر اقدام به خالی‌کردن حساب‌ها یا سوءاستفاده از اطلاعات می‌کنند. پس از قطع ارتباط، تنظیمات شبکه را ریست کنید تا مطمئن شوید هیچ بدافزاری نمی‌تواند داده‌های شما را منتقل کند.
۵. تغییر پسوردهای احتمالی لو رفته
اگر احساس می‌کنید که رمز عبور حساب‌های شما لو رفته است و احتمال سرقت دارایی‌های شما وجود دارد، بلافاصله پسوردهای مربوطه را تغییر دهید. این اقدام می‌تواند به جلوگیری از دسترسی غیرمجاز به اطلاعات حساس شما کمک کند.
۶. اسکن دستگاه برای شناسایی بدافزارها
نصب یک آنتی‌ویروس معتبر روی سیستم کامپیوتر و یا تلفن همراه شما ضروری است. این نرم‌افزارها می‌توانند دستگاه شما را اسکن کرده و بدافزارهای پنهان شده را شناسایی کنند. البته فراموش نکنید که آنتی‌ویروس شما باید به‌روز باشد؛ زیرا نسخه‌های قدیمی ممکن است نتوانند تهدیدات جدید را شناسایی کنند.
۷. محافظت از اطلاعات هویتی
اگر احساس می‌کنید که اطلاعات هویتی شما مورد سرقت قرار گرفته است، باید بیشتر مراقب باشید. هکرها می‌توانند از این اطلاعات برای انجام فعالیت‌های غیرقانونی مانند درخواست کارت‌بانکی جدید و یا خالی‌کردن حساب استفاده کنند. ازاینرو نظارت بر فعالیت‌های مالی و بررسی مداوم آن‌ها امری ضروری است.
سؤالات متداول
۱. فیشینگ چیست؟
فیشینگ یکی از خطرناک‌ترین و رایج‌ترین روش‌های کلاهبرداری در فضای سایبری است که در آن مجرمان با استفاده از ترفندهای روانشناختی و پیام‌های فریبنده، اطلاعات کاربران را به سرقت می‌برند.
۲. آیا فیشینگ در ارزهای دیجیتال نیز رخ می‌دهد؟
بله. فیشینگ در دنیای ارزهای دیجیتال نیز بسیار شایع است. هکرها برای فریب کاربران کریپتو از روش‌هایی مانند وبسایتهای جعلی، نرمافزارهای تقلبی، کیف پول‌های جعلی، آیس فیشینگ، ربات‌های بدافزار و … استفاده می‌کنند.
۳. چگونه می‌توان از فیشینگ جلوگیری کرد؟
بررسی لینک‌های دریافتی، اعتماد‌نکردن به بنرهای تبلیغاتی، دانلود نرمافزارهای معتبر، استفاده از آنتی‌ویروس و به‌روز نگه‌داشتن سیستم از جمله روش‌هایی هستند که می‌توان با آن‌ها به طور قابل‌توجهی از آن جلوگیری کرد.
سخن پایانی
فیشینگ (Phishing)، یکی از خطرناک‌ترین حملات سایبری است که با هدف سرقت اطلاعات حساسی مانند نام کاربری، رمز عبور و دارایی‌های مالی افراد انجام می‌شود. در این روش، مهاجمان با جعل هویت بانک‌ها یا شرکت‌ها، از طریق ایمیل، پیامک یا وبسایتهای تقلبی، کاربران را فریب می‌دهند تا اطلاعات شخصی مهم خود را وارد کنند. سپس هکرها از این طریق می‌توانند به اطلاعات شخصی کاربران دسترسی داشته باشند و دارایی‌های آن‌ها را سرقت کنند.
آگاهی کاربران از فیشینگ و انواع روش‌های آن، اولین قدم برای در‌امان‌ماندن از این حملات سایبری است. همچنین استفاده از رمز عبور‌های قوی، تأیید هویت دومرحله‌ای و بررسی دقیق لینک‌های دریافتی نیز می‌تواند احتمال این نوع حملات را به طور قابل‌توجهی کاهش دهد. در این مقاله، تلاش کردیم تا به طور کامل فیشینگ را مورد بررسی قرار دهیم و راه‌های کاربردی برای در‌امان‌ماندن از این حملات سایبری را معرفی کنیم.
